Mijn eerste post hier. Moeten we dat niet vieren? Elke eerste keer is toch een feest op zich, niet? De eerste keer dat je "mama" brabbelt, je eerste stapjes, de eerste van de klas zijn, je eerste afspraakje, je eerste lief, je eerste kus, je eerste keer, je eerste job, je eerste post,... Aan alles kunnen we wel een goed gevoel breien. Dus ook aan de eerste keer dat we zonder werk komen te vallen. Werkloos zijn, het is een job op zich. Anderhalf jaar voor een financiële instelling moeten werken om dan te beseffen dat je als "tijdelijk contract" de gevaarlijkste prooi op de hele arbeidsmarkt bent. Eén van de eerste slachtoffers van de financiële crisis, daar behoor ik toe. Wilt u ook wat champagne om dit te vieren?
