Fotografie

Superieur!

Vol goede moed stond ik deze morgend op. Ik voelde me goed. Zeer goed zelfs. Vandaag kon ik de hele wereld aan. Met heel veel enthousiasme zocht ik mijn meest sexy jurk uit de kast. Met mijn haar netjes opgestoken, mijn naaldhakken aan beide voeten en mijn gothic jas voelde ik mij superieur. Vol overgave begaf ik mij naar mijn bushalte. Nog voor ik de deur achter mij had dichtgedaan voelde ik de blikken op mij gericht zijn. "Yes yes", dacht ik bij mezelf. Het was me gelukt. Vandaag wou ik opvallen en dat deed ik. In de positieve zin wel te verstaan.

Ook in de trein konden de mannen hun ogen niet van mij afhouden. Ik moet toegeven ik zag er om op te eten uit. "Mag ik dat artikel lezen?" vroeg een verbaasde man terwijl hij wees naar mijn krant. "Euhm, doet u maar" zei ik hem.

Mijn zelfvertrouwen steeg boven alles en iedereen uit. Ik voelde mij super. Niemand was mooier dan mij. Niemand was slimmer. En toen moest het weer lukken. Ik vergat even dat een normale mens met zijn beide voeten op de grond moest blijven om geen ongelukken te veroorzaken. En dus viel ik. Midden in een overvol treinstation viel ik. Mijn beide benen vlogen omhoog. Met mijn handen kon ik nog net vermijden dat mijn hoofd tegen de kasseien vloog. In mijn ooghoeken zag ik een paar mannen gniffelen. Ze vonden het blijkbaar grappig dat ik op de grond lag. Uiteindelijk was het een vrouw die kwam vragen of alles ok was. Ik moet nog in mijn superieur-roes gezeten hebben en stond direct terug op. "Ja hoor", riep ik haar toe. Met opgeheven hoofd liep ik verder. Alsof er niets gebeurd was.

Een aantal minuten later veranderde het superieur-gevoel in een vreselijk dom gevoel. Ik voelde me onnozel. Ik durfde mezelf niet voorstellen hoe ik daar een paar minuten eerder op de grond lag met mijn benen wijd open. Met een bang hart kroop ik op de bus. Eenmaal aangekomen op het werk kon ik de schade opmeten. Netkousen kapot en een geschaafde knie. En dan vergeet ik nog de buikpijn en barstende hoofdpijn.

Om de miserie niet te verergeren besloot ik die dag geen water te drinken. Kwestie van het toiletbezoek uit te stellen tot ik veilig thuis was. Een toiletbezoek zou de schade aan mijn netkousen immers kunnen vergroten. Ik heb veel in mijn handtas zitten, maar geen nagellak om het ritsen tegen te gaan. En dus moest ik noodgedwongen een ganse dag achter mijn bureau blijven zitten. Enkel het broodnodige - eten - kon door de beugel.

Om zo snel mogelijk uit mijn lijden verlost te zijn, besloot ik op tijd naar huis te gaan. In de verte zag ik mijn bus afgekomen. Opgelucht stapte ik op de bus. Ik droomde al dat ik thuis zat. Na 5' rijden merkte ik op dat we nog steeds geen meter verder waren. Busproblemen. De buschauffeer verzocht ons vriendelijk de bus te verlaten en onze plan te trekken.

Sexy jurk of niet, ik moest net als alle andere passagiers wachten op de volgende bus. Mijn trein had niet gewacht op mij.

En zo kwam ik uren later als gepland thuis aan. Met kapotte netkousen en een onderweg-verloren superieur gevoel.

Morgen ga ik weer netjes in broek en hemd werken. Onopvallend zijn. Dat is zoveel keer veiliger.

Gehoornde man

Het gebeurt zelden dat bepaalde optredens een enorme diepe indruk op me achterlaten. Maar vandaag is het toch maar gebeurd. De Gehoornde Man trad op in Leuven. Via psychologische en magische technieken komt hij de gedachten van zijn publiek te weten. Spectaculair. Hij laat je met verbazing achter, geloof me!


Ik had het geluk om deze keer dit allemaal mee te maken van de eerste rij want ik was één van de gelukkigen die mocht meedoen in zijn show. Via een simpele "geef 4 kastanjes door tot ik stop roep" zorgde ervoor dat ik naar voor mocht gaan. "Waar is de 4de kastanje?", riep hij verbaasd. Nu. Het moest Alimonia weer zijn die een beetje te gulzig was en 2 kastanjes in haar handen had! "Ok. 4 kastanjes voor 3 mensen".

De andere kandidates bleken voor hem blijkbaar niet interessant genoeg te zijn en dus mocht ik als enige blijven staan. Hij keek met zijn ontzettend mooie heldere blauwe ogen mij aan. "Kijk in mijn ogen" beval hij mij. Ik lachte wat geniepig want deze man had charisma. Deze man was knap. Moest hij een paar jaar jonger zijn geweest.... Soit.


Hij probeerde mij van op afstand aan te raken. Wat echter de eerste keer mislukte. Ik zou iets gevoeld moeten hebben aan mijn neus, maar toen ik wees naar mijn -euhm- intieme delen, was dit jammergenoeg verkeerd. "nee dat is niet juist" lachte hij schattig Een tweede keer lukte het wel.

Toen zijn horens mijn lichaam schramde vroeg hij mij wat ik van hoorns vond. "Het stoort me niet" vertelde ik hem dapper. Hij had eens moeten weten dat hij mij best harder mocht scharen. Tot bloedens toe.


Uiteindelijk mocht ik het 'podium' verlaten en werden ook andere mensen misleid. Zo kon hij iemand wijsmaken dat hij de gedachten van iemand anders kon lezen. "Ik denk dat ik de datum 20/5 doorkrijg" zei het slachtoffer serieus. Achteraf "bleek" dat ook zo te zijn....

Ik heb een ontzettend heerlijke namiddag gehad.

Gehoornde man. U heeft mijn dag gemaakt! Ik hoop dat u nog veel anderen laat kennis maken met deze geweldige show. Ik heb mijn "kastanje" alvast meegedragen.

Met dank aan foto's van Joris Hol

Cello-examen

Zoveel % behaalde ik vandaag op mijn cello-examen! Dat is geen leugen. En ook niet om met een korreltje zout te nemen. Dit is de pure waarheid.

En zeg nu nog eens dat ik niets kan!

Mijn outlook en hem

Er is niet veel verschil tussen mijn outlook en hem.

De laatste dagen zit mijn outlook overvol van mails. Afgehandelde mails. Maar ik bewaar hen voor het “je-weet-maar-nooit” moment. Ik heb de laatste weken ook mijn buik “vol” van hem, maar ik bewaar hem voor het geval dat hij nuttig zou kunnen zijn.

Als ik geen zin heb om mijn mails te beantwoorden schakel ik de “out-of-office” –reply in. “Gelieve mijn collega’s te raadplegen”, vertelt de mail op een neutrale manier. Zelden doen ze dat. Zo dringend is het nu ook weer niet, hoor je hen denken. En daarbij, wat Alimonia doet, doet ze heel goed. We willen daarvoor niemand anders lastig vallen.

Als ik hem niet wil zien, spreek ik simpelweg niet met hem af. Dan verzin ik dat ik die avond al wat gepland heb. Hij gelooft dat. Of beter gezegd, hij aanvaardt dat. Ook tegen hem zeg ik dat hij best iemand anders zoekt om zijn avond te vullen, maar ook hij luistert niet naar mij. Zo erg is het ook weer niet, hoor ik hem denken. Het sexy lichaam van Alimonia kan immers aan niemand anders tippen.

Ik hou van mijn outlook. Ik hou ook van hem. Beiden zijn ze namelijk makkelijk te manipuleren. Het is vrij eenvoudig om het vergeten antwoorden op een mail af te schuiven op het feit dat je de mail niet gelezen hebt tussen al de rest. Het is ook heel gemakkelijk om met hem een paar weken niet af te spreken met het excuus achteraf “Ik had het te druk”.

Outlook en hem. Er zijn niet veel verschillen tussen. En daarom behandel ik hen op dezelfde hoogte. Ik antwoord op zijn mail énkel en alleen als ik daar zin in heb.

Verlof

Een ganse week vakantie heb ik achter de rug. Een ganse week! Dat zijn welgeteld 9 dagen! Dat zijn meer dagen dan dat God de wereld schiep! Op 9 dagen kan je oneindig veel dingen doen. Juist ja. Dat was ook het plan, maar er is niet veel van in huis gekomen. Ik zou gaan sporten om die verdomde overtollige kilo's eraf te krijgen, ik zou mijn puzzel eindelijk afmaken zodat ik hem bij de rest kan hangen, ik zou shoppen om er weer sexy uit te zien en zo eindelijk mijn droomman tegen te komen, ik zou ontzettend veel cello spelen omdat ik heel goed wil worden, ik zou mezelf rust gunnen omdat mijn hoofd op ontploffen stond, ik zou genieten, ik zou een nieuwe GSM kopen omdat de mijne zo goed als versleten is. Ja ik was het allemaal van plan maar ik heb er niets van gedaan.

Elke morgend ontbrak het mij aan moed om iets te doen. "Nu niet. Ik ben moe. Morgen is nog een dag". En zo zijn die 9 dagen vakantie gewoon voorbij gevlogen.

En nu zit ik hier. Mezelf op te jagen omdat ik "nog zoveel moet doen".

Verdomde tijd. Ik krijg u wel.

Seks

De wereld ademt enkel seks. Zo lijkt het toch. Lucht moet stilaan plaatsmaken voor seks. Overal waar je rondom kijkt zie je wel iets dat te maken heeft met seks. Elke leek kan snel en eenvoudig op het internet een hoop porno vinden. Veel moet men er niet voor doen. Elke site zit tegenwoordig vol met reclame voor één of andere porno-site. Eén enkele 'toevallige' klik volstaat voor het bewonderen van deze prachtige energievolle jongedames. Zij hebben nooit hoofdpijn. Ze zeggen nooit nee. En vooral ze zijn nergens vies van. Deze jongedames vallen bij elke gezonde man in de smaak.

Niet enkel internet maar ook in televisiewereld druipt de seks er van af. Je kan geen enkel programma nog bekijken waar er niet over seks wordt gepraat. Reality-programma's, Big Brother, reportage's over 70-plussers over "hoe vaak en wanneer doen ze het?",... En alles komt op hetzelfde neer: nieuwsgierigheid. Iedereen wilt van elkaar weten hoe ze het doen, hoe vaak ze het doen, waar ze het doen,... En dat allemaal om te kunnen vergelijken met zichzelf. Ben ik wel normaal? Voldoe ik wel aan de norm?

Niet enkel internet en tv zit tegenwoordig vol met seks, ook magazines, reclameborden, kranten,... staan vol met seks. Van verkrachtingen, kinderporno tot sekstips van de week. Sla één of ander Flair-boekje over en je leest niets anders over seks. "Mijn man kan me geen hoogtepunt bezorgen." "Mijn vrouw heeft nooit zin". Mijn man, mijn vrouw, mijn minnares,;... Wordt er eigenlijk nog wel gepraat in een relatie vraag ik mij af? Moet alles open en bloot besproken, geanalyseerd en gedeeld worden via idiote Flair-boekjes?

Hoeren, mooier gezegd de straatmadeliefjes, worden zogezegd door niemand bezocht, maar om één of andere reden werden er nog nooit zoveel vrouwen uit andere landen weggehaald om hier te komen "werken". In de Aarschotstraat in Brussel is er na 18.00 file. Geile mannen die na het werk nog snel een 'glimp' van een sexy griet achter het glas willen bemachtigen en eventjes vergeten dat vrouwlief met kinderen op hen zit te wachten.

Seks. Dat lijkt het enigste wat ons bezig houdt. Van mij doet u wat u wilt, maar ik hoop dat uw man of vrouw u wel een hoogtepunt kan bezorgen zodat ik de volgende keer die zever niet opnieuw moet lezen in één of ander Flair-boekje.

Een man

Soms wou ik dat ik een man was. Een gewone simpele man die om de 3 seconden aan seks denkt. Een man die de dingen op een simpele manier ziet. Die een “nee” als een “nee” ziet en een “ja” als een “ja”. Die vooraf geen situaties hoeft te simuleren. Die gewoon de dingen op zich laat afkomen. Een man die gewoon logisch nadenkt. Die niet meedoet aan vrouwelijke spelletjes. Een man die niet constant met “misschien” antwoordt omdat hij bang is voor het resultaat.

Ik wou dat ik een échte man was. Eentje die alles op een normale manier bekijkt. Die zich geen zorgen maakt of het zus of zo zou lopen. Nee, gewoon een man die de dingen op zich laat afkomen.

Een man die gewoon simpele vragen stelt en hierop een normaal antwoord verwacht. Die geen verhaaltjes vertelt om iets proberen uit te leggen. Ik wou dat ik een man was. Die naar de hoeren gaat als hij gewoon zin heeft en daar niet moeilijk over doet. Een man die gewoon zonder nadenken vraagt of "het eten nog niet gereed is?". Een man die zonder schaamte naar de decolletés van knappe vrouwen kijkt en daardoor gelukkig wordt.

Ik wou dat ik een man was. Een man die zich geen zorgen maakt. Enkel en alleen over zijn seksleven.