Wie ben ik?

Ik weet niet wie ik ben. Niet meer. Ooit was dat wel anders. Ook "zij" weten niet wie ik ben. En met "zij" bedoel ik mijn vrienden. Ze denken me te kennen, maar eigenlijk doen ze dat niet. Ik ben niet de vrouw die ze denken dat ik ben. Ze kennen (gelukkig) mijn ziekelijke geest niet. Ze kennen mij niet door en door. Ze weten mijn diepste geheimen niet. Ze begrijpen niet wat mij droevig maakt. Ze weten niet wat ik doorgemaakt heb. Neen.

Maar ik vergeef het hen want ik ken mezelf ook niet meer. Ik ben niet meer de vrouw die ik ooit was. Ik was een lieve meid. Dromerig, speels en zelfs een tikkeltje naïef. Als ik nu in de spiegel kijk, schrik ik elke keer weer opnieuw. Ben ik dat echt?

Wat heb ik toch een puinhoop van mijn leven gemaakt. Niemand kent me echt. Op internet verschuil ik mij achter een ziekelijk personage Alimonia genaamd. In het echt doe ik graag iedereen geloven hoe sterk ik wel niet ben. Ik doe me voor als iemand anders. Iemand die ik niet ben. Ik speel mijn eigen hoofdrol in mijn eigen film. De personages rondom mij zijn ingebeelde acteurs. Ze worden betaald door mijn geest.

Ik vind het fijn dat niemand mij kent. Dat niemand de "ware" Alimonia te zien krijgt. Dat niemand mij kan doorgronden. Mysterieus. Dat ben ik. Dat wil ik iedereen graag doen geloven. Maar in het echt ben ik gewoon dood-simpel.

Ik geniet ervan als jullie mij denken te begrijpen maar ik weet dat ik gewoon sta te liegen. Ik geniet ervan terwijl de tranen over mijn wangen rollen....