Je kan je medemens helemaal misleiden door alles aan je lichaam te veranderen. Botox zorgt voor een leeftijdsverschil, make up verdoezelt onze huid, sexy kledij zorgt voor afleiding,... Enkel je ogen kan je niet veranderen. Ze zijn dan ook de ziel van het lichaam. Het kleinste onderdeel van het lichaam, maar wel hét allerbelangrijkste. Het is tevens ook mijn favoriete onderdeel van mezelf, hoewel ik het verstop achter een bril. De laatste maanden zet ik mijn ogen graag in de verf. Letterlijk en figuurlijk. Ik ben gefascineerd door mijn ogen te make-uppen. Deze lieve dame is trouwens mijn favoriete leermeesteres.
In de trein verschiet ik ervan hoe weinig werkvrouwen hun ogen accentueren. Ik begrijp het echter wel. Je moet er vroeger voor opstaan en de meeste zijn al van straat. Waarom dan nog moeite doen? Juist ja. Maar als je ogen nu vol make up hangen of niet, je oog zelf verandert niet. Je kan enkel je publiek wat misleiden.
"De ogen zeggen wat het gezicht niet (meer) kan weergeven (leve botox!), de mond niet durft uitspreken en het hart nog niet weet."
Als je je erin traint, kan je veel te weten te komen zonder de persoon effectief aan te spreken. Kinderen zijn mijn favoriete proefpersonen. Ze zijn niet bang om in je ogen te kijken. Ze kijken rond, genieten. Ze hebben (nog) niets te verbergen. In hun grote ogen lees je plezier, ondeugendheid, liefde, maar vooral nieuwsgierigheid en bewondering voor het leven. Grote mensen kijken vaak weg. Hun ogen zitten vol verdriet, haat, pijn en teleurstelling. Ze zijn tevens ook bang dat iemand hun ogen geheimen zal kunnen lezen in hun ogen. Je moet er maar eens op letten hoeveel mensen er wegkijken als je hen aanspreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten