Ik heb al kennis gemaakt met mijn landschapsburen op het werk. Weliswaar op de verkeerde manier. Ik heb al ruzie met hen. Het gevecht om lucht. Op mijn werk is het warm. Zéér warm. 24 à 25°c geeft mijn thermometer aan. Ik noem dat "baktemperaturen". Het zou verboden moeten zijn om in zo'n hitte te moeten werken. Maar blijkbaar ben ik de enige die daar echt last van heeft. De airco is stuk. Al een hele tijd. Wat doet een normaal mens als het te warm heeft? Juist ja, de vensters openzetten. Zo open mogelijk. Een beetje tocht., dat kan deugd doen. Enkel voor mij, blijkbaar. Mijn landschapscollega's bevriezen in een temperatuur van 24/25°c. Excuseer? Serieus! Mijn landschapscollega's dragen NU IN DEZE HITTE een rolkraag!! Ik zie zelfs een paar idioten met een sjaal rondlopen.... Zit ik aan de drugs? Ik hoop het! Ik hoop dat ik dit allemaal hallucineer en ik morgen gewoon wakker word met normale collega's. Maar dat is het jammer genoeg niet.
Vanaf het moment dat ik naar het venster wandel, voel ik hun ogen al in mijn rug branden. Liefst van al zouden ze mij willen vastbinden en een paar honden op mij afsturen. Levend opeten, die Alimonia. Die "nieuwe". Daar hebben we enkel last mee. Ik heb mijn entree al gemaakt: "Heet geval"
Ik moet eerlijk bekennen, ik heb het vrij snel warm. Ik ben dan ook iemand die zich snel opjaagt. Maar ik werk ook hard. En dan krijgt een mens het vrij snel warm. Mijn zeer lang haar zorgt ook niet echt voor verfrissing. En dan vergeet ik nog die hete kerel op mijn werk die me helemaal opwarmt.
Mijn directe collega's vinden het allemaal grappig. Ze pesten mij en vertellen me dat ik dringend "ne gast" moet vinden om mij te kunnen afreageren. Ik geef hen geen ongelijk. Ik zal op zoek gaan naar een gast, maar gaan jullie tegen mijn collega's zeggen dat ik echt dood ga van de warmte? Of moet ik hen eens die knappe jongen tonen? Warm zullen ze het er alvast krijgen.
Vanaf het moment dat ik naar het venster wandel, voel ik hun ogen al in mijn rug branden. Liefst van al zouden ze mij willen vastbinden en een paar honden op mij afsturen. Levend opeten, die Alimonia. Die "nieuwe". Daar hebben we enkel last mee. Ik heb mijn entree al gemaakt: "Heet geval"
Ik moet eerlijk bekennen, ik heb het vrij snel warm. Ik ben dan ook iemand die zich snel opjaagt. Maar ik werk ook hard. En dan krijgt een mens het vrij snel warm. Mijn zeer lang haar zorgt ook niet echt voor verfrissing. En dan vergeet ik nog die hete kerel op mijn werk die me helemaal opwarmt.
Mijn directe collega's vinden het allemaal grappig. Ze pesten mij en vertellen me dat ik dringend "ne gast" moet vinden om mij te kunnen afreageren. Ik geef hen geen ongelijk. Ik zal op zoek gaan naar een gast, maar gaan jullie tegen mijn collega's zeggen dat ik echt dood ga van de warmte? Of moet ik hen eens die knappe jongen tonen? Warm zullen ze het er alvast krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten