Tegenwoordig kan je bijna alles invriezen. Van brood tot vlees, groenten, zaadcellen tot navelstrengbloed. Ik vraag me nu af of we onze gevoelens ook niet zouden kunnen laten invriezen. Verliefdheid bijvoorbeeld. Ik ben er namelijk nog niet klaar voor op dit moment. Hij ook niet trouwens. Zouden we onze verliefdheid niet kunnen wegsteken in de diepvriezer om deze na een aantal maanden er weer uit te halen? Alsof er niets gebeurd is? Alsof we de klok enkele maanden zouden verder gedraaid hebben. En stel dat het toch niet zou klikken, zouden we onze bevroren verliefdheid dan niet bij iemand anders kunnen plaatsen? Ik weet wel iemand die perfect aan mijn eisen voldoet, maar waar ik niet verliefd op ben.
Ik wou dat ik niet verliefd was. Of dat ik toch tenminste een diepvriezer had. Waar ik jouw gevoelens, voor haar, zou laten bevriezen.
Wat maakt hem dan wel speciaal? Waarom worden we in godsnaam verliefd op iemand? Honderden mannen kom ik elke dag opnieuw tegen en geen enkele kan mijn hart sneller doen slaan. Waarom ben ik zo geobsedeerd door één iemand.
"Try to forget you,
but without you I feel nothing"
(Evanescence - Farther Away)
Als we gevoelens niet kunnen bevriezen, zouden we ze dan niet op zijn minst kunnen negeren? Zouden we ze kunnen laten verdwijnen zoals de talrijke schepen in de Bermudadriehoek of Draken Driehoek?but without you I feel nothing"
(Evanescence - Farther Away)
Ik wou dat ik niet verliefd was. Of dat ik toch tenminste een diepvriezer had. Waar ik jouw gevoelens, voor haar, zou laten bevriezen.
1 opmerking:
voor het eerst krijg ik de impressie dat het niet (alleen) over een knappe jongen met een wit hemd gaat.
de meeste problemen onstaan wel uit het negeren van gevoelens, denk ik.
"Waarom ben ik zo geobsedeerd door één iemand" -- kom daar achter, en je hebt het hele mysterie van liefde uitgelegd, lol.
Een reactie posten