De haven

Leeg. Zo voel ik mij. Vandaag is het immers zijn laatste werkdag. Ons gechat tijdens de werkuren, onze stiekeme blikken in de eetzaal en onze geheime afspraakjes ’s avonds na het werk behoren dan effectief tot het verleden. Hij is consultant. Je vergelijkt dat het best met zeemannen: ze blijven nooit ergens lang. Maar vandaag vertrekt zijn schip dus eindelijk uit de haven. Uit de haven waar hij een aantal maanden met mij was verbleven. Maar zoals de meeste schippers, heeft ook deze geen verdriet dat hij verder moet varen. Nee. Want in de volgende haven zit er al een andere meid te wachten.