Ik heb het. Het welbesproken writersblock. Het is erger dan een banaal griepvirus. Er is namelijk niets tegen te doen. Ik voel niets meer. Ik ben leeg. Volledig. Het is alsof ik al dood ben en mijn ziel hier toevallig nog rondzwemt. Het is een vreselijk gevoel. Vroeger zat ik vol met ideeën. Soms had ik momenten dat ik wel wel 4 verschillende concepten in mijn hoofd kon creëren. Mijn "ideeënboekje" werd vaak en op de meest bizarre momenten bovengehaald. Nu is het al weken geleden.
Ook nieuwe blogpostjes werden à volonté in mijn hoofd geschreven. Soms kon ik wel 3 nieuwe posts schrijven op 1 dag. Maar nu niet meer. Mijn hoofd denkt niet meer. Het is leeg.
Het voelt vreemd aan. Onnatuurlijk. Alsof iemand van buitenaf mijn knop heeft afgezet. Alsof ze vergeten zijn mij weer te connecteren na een elektriciteitspanne. Alsof ik onzichtbaar ben.
Ik kijk rondom mij, maar ik denk niets. Ik staar voor mij uit. De muziek speelt, maar ik voel niets. De mensen praten rondom mij, maar het interesseert me niet. De woorden vliegen als bladeren voor mij voorbij.
Verdomme toch.
Ook nieuwe blogpostjes werden à volonté in mijn hoofd geschreven. Soms kon ik wel 3 nieuwe posts schrijven op 1 dag. Maar nu niet meer. Mijn hoofd denkt niet meer. Het is leeg.
Het voelt vreemd aan. Onnatuurlijk. Alsof iemand van buitenaf mijn knop heeft afgezet. Alsof ze vergeten zijn mij weer te connecteren na een elektriciteitspanne. Alsof ik onzichtbaar ben.
Ik kijk rondom mij, maar ik denk niets. Ik staar voor mij uit. De muziek speelt, maar ik voel niets. De mensen praten rondom mij, maar het interesseert me niet. De woorden vliegen als bladeren voor mij voorbij.
Verdomme toch.
1 opmerking:
Alimonia,
Hmmm...ik ken dat, ik zit soms voor dat witte canvasdoek, penseel in de hand, verf op het palet...en dan dat lege, witte canvasdoek!!!
Een moordmachine is zo een doek! het maakt je gewoon kapot! De muze? Waar is ze? Bestaat die wel?
Geloof je nog in jezelf?
Ach ach, beste Alimonia iedere kunstenaar maakt dat mee! En waarom zou jij een uitzondering zijn, of wil je tot de bullshit makers behoren meschien en schrijven als je niets te schrijven hebt! Of muziek maken als je niets van emotie's hebt over te brengen...niet doen hoor, laat je schrijverspen dan even rusten, leg je pen en papier als het ware even weg en laat je leeg hoofd terug vollopen! Het gebeurt soms op de meest onverwachte momenten. En het komt hoor. Nu maak je dat als heel ongemakkelijk en raar mee, en omdat je vroeger zo veel energie had, en ideën, komt het nu natuurlijk heel vreemd over dat je je met dit gegeven niet kan omgaan. Kijk beste , als je hier over je leeg hoofd al kan schrijven is het soms een teken dat je terug vertrokken bent met het brengen van wel heel speciale en boeiende verhalen hé...je kent nu toch al wat mijn mening over je schrijverstalent!
Maar heb ik wel de juiste mening...?
grtjs, Daniël
Een reactie posten