zaterdag 9 mei 2009

Weird

Ik observeer graag mensen. Een mens is iets ontzettend boeiend én vreemd. Van andere observerende mensen krijg ik vaak te horen dat ik een "weird" geval ben. Meestal bedoelen ze dat positief al zijn er wel een paar die dat negatief bedoelen maar niet willen toegeven. Na 22 jaar maakt mij dat al lang niet meer uit. Wie tegenwoordig buiten de lijntjes kleurt is : vreemd, bizar, ondeugend en stout. Samengevat in 1 woord: weird.
"Op de één of andere manier wilt iedereen anders, weird zijn. De wereld is al 'normaal' genoeg. En omdat we allemaal vreemd zijn, maakt ons dat weer normaal."
In de trein heb je de meeste tijd om mensen te observeren. Mensen zitten comfortabel in een stoel en doen dingen wat ze thuis ook zouden doen. Sommige vergeten zelfs dat er iemand (in dit geval een observerende jonge vrouw) voor hen zit. Ze vallen in slaap, ze lezen een boek,... Wat ik het allervreemdste vind, is het opstappen in de trein. Mensen staan helemaal opgefokt te wachten op hun trein. Als deze in het vizier verschijnt, worden ze als hongerige beesten opgejaagd. Ze wachten op hun "prooi". Als gekken staan ze te gokken waar de trein zal stoppen. Waar zullen de deuren open gaan? Eenmaal ze in de trein geklommen zijn, zoeken ze, zoals kleine kinderen op zoek naar paaseieren, naar een goede plaats. In dit geval: een vierzit waar er nog niemand zit. Begrijpelijk, want we zijn allemaal asociale wezens. We willen rust. We willen niemand voor ons die ons observeert, die ons irriteert met zijn ipod-muziek, die ons aanspreekt en zo de kans ontneemt ons rustig te slapen, die ervoor zorgt dat we onze benen niet kunnen leggen hoe we willen. We willen ALLEEN zitten. Maar de volgende halte van de trein stappen er weer duizenden treinreizigers op. Deze denken als elk normaal -weird- mens en zoeken naar een plaats waar ze rustig kunnen zitten. Probleem, dat is er niet meer! Tegen hun zin zetten ze zich in een vierzit waar er al iemand zit. Het enige voordeel dat deze mensen hebben is dat ze nog de "vrije keus" hebben om zich te zetten waar ze willen. Ze kunnen hun "prooi" nog kiezen. "Deze slaapt, hier ben ik gerust." "Dat is een schoon madam, hier zet ik mij!!" "deze luistert muziek, ik zoek wel een andere plaats" etc. Maar het gevolg is altijd hetzelfde. Je zit 's morgens NOOIT alleen in een vierzit! (tenzij je ontzettend hard stinkt)

Dus mensen, zoek niet als zotten naar een rustige plaats, want dat zal je nooit hebben! Zet u gewoon neer en laat me eerst instappen, wil je?

Geen opmerkingen: