maandag 23 februari 2009

De ideale pijnstiller

Slapen is het enige middel tegenwoordig dat ervoor zorgt dat ik stop met nadenken. Nu ik alle tijd van de wereld heb (nog eventjes toch), peins ik nog meer dan normaal. Mijn hoofd stopt niet met denken. Het is best frustrerend. Het probleem is dat ik mijn denken niet in stilte kan doen, maar er anderen mensen mee lastig val. Ik ervaar mijn verdriet precies driedubbel. De keer dat ik het effectief meemaak, dat ik er aan denk en dat ik het deel met anderen.

Soms wou ik dat ik naïef was, dat ik niet zo over het leven nadacht en gewoon alles als vanzelfsprekend zou aannemen. Misschien moet ik eens van idee veranderen. Iedereen is goed, tot het tegendeel bewezen is. Nu wantrouw ik iedereen, tot ik bewijs heb dat ik hem/haar kan vertrouwen. De conclusie zal hetzelfde zijn. Niemand is te vertrouwen, zelf jezelf kan je niet vertrouwen. Dat is een best een enge gedachte. Maar het is wel zo.
"And does he notice my feelings for him?
And will he see how much he means to me?
I think it's not to be"
Om mijn hoofd niet te veel te belasten bestaat mijn dag voornamelijk uit slapen en muziek beluisteren. De ideale pijnstiller om het woord "wij" te vergeten. Ook al heeft "wij" nooit bestaan. Ik hield van jou toen jij niet van mij hield. Jij hield van mij toen ik jou haatte. Nu haat je mij omdat ik uit je leven ben verdwenen, bewust. Maar je zal nooit beseffen dat ik jou mis, elke dag, elke minuut ik niet slaap of muziek luister.
"And will we ever end up together?
no, I think not, it's never to become
For I am not the one"
Binnenkort ben ik van die miserie verlost. Ik zal je niet meer missen. Ik zal voor een carrière gaan. Ik wil bazin van bazin van bazin worden. Zodat ik geen tijd meer zal hebben om over "wij "na te denken. Ik zal je vergeten zoals jij me al lang vergeten zult zijn. Maar ik zal een carrière hebben. Want "wij" heeft toch nooit bestaan. En "wij" zal ook nooit meer gebruikt worden.

"Wij" wordt verleden tijd. "Wij" is al verleden tijd.
"....no nothing else matters"
Muziektips:
- Sally's Song door Amy Lee, origineel door Fiona Apple
- Nothing Else matters in piano versie of in cello versie

Geen opmerkingen: