Als werkloze heb je zeeën van tijd. Wat doet een normale vrouw dan? Inderdaad, u raadt het goed: shoppen. Maar op dat vlak ben ik een atypische vrouw. Ik haat, haat shoppen!! Ik snap echt niet wat vrouwen er zo leuk, geweldig, rustgevend, tof,.... aan vinden. Ik vind het vreselijk! Ten eerste moet je kiezen naar welke stad je u zult begeven. Eenmaal daar aangekomen, moet je parking vinden. Parkeren en vrouwen, nee dat gaat niet samen. Als je tegen openingsuur arriveert, liggen alle kleren nog netjes op zijn plaats. Overzichtelijk noemt men dat. Tegen 11u ligt er rommel. Overal. Met de solden is het een vuilnisbelt. Je mijdt deze plaatsen dan ook best als je een schoppenhater zoals ik bent. Als je in het weekend gaat shoppen, krijg je niet alleen rommel te zien, maar ook een enorme drukte. Uitgehongerde vrouwen, zo zien ze er uit. Alsof ze maar 1 dag per jaar kunnen gaan shoppen. Zucht. Het lijkt wel of het de allerlaatste kledingstukken op de hele aardbol zijn.... Zielig.
Het soort volk dat je tegen komt varieert per winkel. Het meeste erger ik me aan die schminkpoppen met valse nagels en vals haar die denken dat ze alleen in de winkel zijn. Ze kijken niet waar ze lopen, ze willen dat iedereen naar hen kijkt en rekening met hen houdt. Not dus. Als je de rommel (zowel de kledij als je mede-uitgehongerde) negeert en je met een paar kledingstukken eindelijk in het pashokje bent geraakt, begint voor mij de miserie. Ofwel scheelt er iets met het gordijn, ofwel is je buurvrouw in het andere kotje iets te hevig met het gordijn van jouw hokje. Kortom: ik voel me nooit, maar dan ook nooit op mijn gemak in het pashokje.
Verkoopsters, dat is nog zo iets. Ze keuren je al vanaf het moment je binnen komt (wat ergens logisch is). "wat komt dat mens hier doen?", "hoe ziet die er uit?", "kan die dat wel betalen?". Ik wil niet weten wat hun hersenen denken. Echt niet. Hoe kleiner de winkel is, hoe sneller de verkoopsters rondom jou hangen alsof ze de bijen rond een pot honing zijn. Meestal kan ik ze wegjagen met een simpele "kssssjj" en een obsceen gebaar, maar eenmaal je gevangen zit in het paskotje geraak je er niet meer van af. Pas op, respect voor hun job. Altijd, maar dan ook altijd moeten liegen. U kent de zinnetjes best wel "dat staat u beeldig", "dat zit je als gegoten", "dat is erg mooi!". Euhm? Vroeg ik u mening? De caissière in de carrefour zegt toch ook niet: "oh u gaat precies iets lekkers klaarmaken voor deze spannende avond" nadat ze wijn, toastjes, chocolade, lingerie & condooms heeft moeten scannen.
Meestal hou ik het niet langer dan 10' uit in zo'n winkels (wat al vrij veel is) en stap ik zonder iets nieuws naar buiten. Een ontevreden cliënt, een ontevreden verkoopster (hoe, gelooft ze niet wat ik zeg?) en een ontevreden baas. Serieus, wie heeft het in hemelsnaam uitgevonden dat we allemaal kleren moeten aandoen. Al die miserie. Zucht.
Het soort volk dat je tegen komt varieert per winkel. Het meeste erger ik me aan die schminkpoppen met valse nagels en vals haar die denken dat ze alleen in de winkel zijn. Ze kijken niet waar ze lopen, ze willen dat iedereen naar hen kijkt en rekening met hen houdt. Not dus. Als je de rommel (zowel de kledij als je mede-uitgehongerde) negeert en je met een paar kledingstukken eindelijk in het pashokje bent geraakt, begint voor mij de miserie. Ofwel scheelt er iets met het gordijn, ofwel is je buurvrouw in het andere kotje iets te hevig met het gordijn van jouw hokje. Kortom: ik voel me nooit, maar dan ook nooit op mijn gemak in het pashokje.
Verkoopsters, dat is nog zo iets. Ze keuren je al vanaf het moment je binnen komt (wat ergens logisch is). "wat komt dat mens hier doen?", "hoe ziet die er uit?", "kan die dat wel betalen?". Ik wil niet weten wat hun hersenen denken. Echt niet. Hoe kleiner de winkel is, hoe sneller de verkoopsters rondom jou hangen alsof ze de bijen rond een pot honing zijn. Meestal kan ik ze wegjagen met een simpele "kssssjj" en een obsceen gebaar, maar eenmaal je gevangen zit in het paskotje geraak je er niet meer van af. Pas op, respect voor hun job. Altijd, maar dan ook altijd moeten liegen. U kent de zinnetjes best wel "dat staat u beeldig", "dat zit je als gegoten", "dat is erg mooi!". Euhm? Vroeg ik u mening? De caissière in de carrefour zegt toch ook niet: "oh u gaat precies iets lekkers klaarmaken voor deze spannende avond" nadat ze wijn, toastjes, chocolade, lingerie & condooms heeft moeten scannen.
Meestal hou ik het niet langer dan 10' uit in zo'n winkels (wat al vrij veel is) en stap ik zonder iets nieuws naar buiten. Een ontevreden cliënt, een ontevreden verkoopster (hoe, gelooft ze niet wat ik zeg?) en een ontevreden baas. Serieus, wie heeft het in hemelsnaam uitgevonden dat we allemaal kleren moeten aandoen. Al die miserie. Zucht.
1 opmerking:
Dé frustraties van shoppende vrouwen, je benoemt ze één voor één: Onoverzichtelijke winkels, bemoeizuchtige en overenthousiaste verkopers, hongerige vrouwen die iedereen aan de kant zouden duwen op zoek naar dat ene stuk,.... Achja, gelukkig zijn er ook rustige shoppingsmomenten in winkels waar je rustig je eigen ding kan doen!
Maar toch ben ik tevreden als ik mijn kleerkast af toen wat meer kan vullen :-)
X
Een reactie posten