Busje komt zo....

Het overkomt me af en toe, maar soms zit ik op de verkeerde bus. Oftewel zit ik mijn hoofd in de wolken oftewel ben ik zo verdrietig dat mijn brilglazen zo vuil zijn geworden van de tranen dat ik niet meer goed kan lezen wat er nu op de bus geschreven staat. Vandaag was het een samenraapsel van moeheid, stress, gelukkig zijn en verwardheid. Op een verkeerde bus terechtkomen, gebeurt meestal op dagen dat het best juist niet voorvalt. Je wordt ergens verwacht. En meestal op belangrijke gebeurtenissen. Zo zat ik ooit op de verkeerde bus voor mijn eerste werkdag bij mijn huidige werkgever. Ik zag mijn bus die ik moest hebben. Het nummer stond ernaast. Dit moest mijn bus zijn. Ik versnelde mijn pas om hem nog te kunnen hebben. Mijn geluk kon niet op want dit was zelfs een bus vroeger dan ik officieel had uitgestippeld. "Perfect", dacht ik bij mezelf. "Ik ga lekker op tijd zijn! Zelfs een beetje te vroeg". Na een paar minuten merkte ik op dat de bus een iets ander parcour aflegde dan hij een paar dagen ervoor deed. Aangezien ik 3 verschillende bussen kon nemen, suste ik mezelf. De tijd vloog verder en ik maakte me meer en meer zorgen. De bus liep leeg. Op een gegeven moment zat ik zelfs alleen in de bus. "Dit is niet normaal" dacht ik bij mezelf. Ineens stopte de bus. De buschauffeur keek via zijn spiegel naar mij en begon wat te roepen. "Dit is de eindhalte juffrouw". "Excuseer?", vroeg ik met mijn grote blauw/groene kijkers? "Rijdt u dan niet meer verder?" vroeg ik hem alsof ik voor de eerste keer op een bus zat. "Euh nee!". "Maar, hoe moet ik dan...." probeerde ik te brabbelen. Een antwoord heb ik van de betreffende buschauffeur nooit gehad. Uitstappen, las ik in zijn ogen.

"Toen kwam er een agent aan die vroeg, wat moet dat hier
Wij wachten op ons busje dat komt over een kwartier"

Höllenboer - Busje komt zo

Ik kende de stad niet. Laat staan hoe de bussen rijden of HOE ik in godsnaam moest teruggeraken waar ik oorspronkelijk vandaan kwam? Mijn logisch verstand - dat altijd beter werkt in stressy momenten - en pijltjes "station" brachten me waar ik een kwartier geleden ook al stond. Ik nam uiteindelijk de juiste bus en raakte iets later op mijn werk.

Mijn bazin heeft het nooit geweten. Gelukkig maar. Of ik had moeten verzinnen dat ik met mijn gedachten in de wolken zat.

Of zoiets.