Ik ben terug verliefd. Enorm verliefd. Vlinders dwarrelen in mijn buik. Hoewel het een leuk gevoel is, zorgen ze er toch voor dat ik mij vaak ziek voel. Maar ik ben terug verliefd. Op mijn cello. Hij staat er weer. In de hoek. Alsof hij nooit is weggeweest. Het is echter wel een ander instrument als ik vroeger had, maar hij is net zo mooi. Hij wordt zelfs mooier met de minuut ik er naar kijk.
Ik kan naar hem kijken. Uren aan een stuk. Hij is zo mooi. Hij staat daar maar. Hij straalt een enorme rust uit. Als ik hem bespeel, komt hij tot leven. Noten worden omgezet in gevoelens. Die op hun beurt reacties uitlokken. Verdriet. Blijdschap. Boosheid.
Zoals bij elke verliefdheid heeft de medaille ook een achterkant. Frustratie. Het is enorm frustrerend dat ik weer helemaal van nul af aan moet beginnen. Noten herken ik amper op de fa-sleutel. Is het nu toch een fa of een si? Alles is weg. Het ritme, de noten. Maar het gevoel is nog nooit zo sterk geweest al nu.We gaan de wereld veroveren!
4 opmerkingen:
Dag Alimonia,
Het ontroerde me je verhaal te lezen! dat je van jouw cello zo kan houden, zoveel liefde en respect voelen? wel ik begrijp dat! Zelf ben ik ook een kunstenaar, een beeldend kunstenaar. En mijn atelier, schildersezel, mijn penselen, zelfs een goed potloodje wil ik niet kwijt. Al mijn spullen koesteren met een soort liefde, matrealisme... ja ! en dan ! . Ik noem het respect voor het materiaal waar je emotie kan mee opwekken. Begrijp je 100% zeg.
groetjes,
Daniël
Uiteindelijk moet je één worden met je instrument. Zo zie ik het toch. Dat zal hetzelfde zijn in de kunstwereld. Eén worden met je penselen om zo het ultieme werk op doek te krijgen.
Bedankt!
Dag Alimonia,
Ja!!! jij één met je cello.
ja, ik ook met mijn atelier.
Heb je ook zo dat gevoel dat er niets of niemand kan tussenkomen in die beschouwing over de gevoelens dat men kan koesteren voor het eigen kunstmateriaal, voor jou je cello, voor mij verf en canvasdoek.
grtjs, daniel
Als mensen mijn 'liefde' voor mijn cello belachelijk vinden, dan is dat hun probleem :) Ze zullen dan wel jaloers zijn. Want liefde voor iets "materialistisch" kan heerlijk zijn!
Een reactie posten