Communicatie

Er bestaan zoveel manieren om te communiceren met elkaar. Van Brieven sturen, telefoneren, chatten, mailen tot eenvoudigweg praten met elkaar. Maar ondanks de vele mogelijkheden slagen we er toch maar niet in om eenvoudigweg te p-r-a-t-e-n. Te zeggen wat we voelen. Of wat we eigenlijk willen.

Ik vraag me vaak af hoeveel mensen eigenlijk beseffen dat ze praten, maar dat ze niet echt communiceren? Ik kan ook praten tegen mezelf, maar ben ik dan aan het communiceren? Nee. Je moet met 2 zijn om te communiceren. Het mag geen eenrichtingsverkeer zijn. De andere persoon moet begrijpen wat je bedoelt en liefst hierop een deftig antwoord weten te formuleren. En dat is net het moeilijke. Wat bedoelt de andere persoon eigenlijk? Want woorden blijven maar woorden als je ze niet kan interpreteren zoals het moet. Woorden worden gevoelens als je ze juist begrijpt.

Je hoeft niet ver te kijken om te snappen wat ik bedoel. Kijk eens rondom je. Hoeveel koppels bestaan er die effectief met elkaar communiceren? In een restaurant vind je 10-tallen koppeltjes. De meeste zitten er met een zuur gezicht tegenover elkaar. Ze kijken maar wat rond en luisteren stiekem de andere koppeltjes af. Jaloerse blikken passeren de revue. Ze zitten er maar wat, om de avond op te vullen. Om de tijd te passeren voor ze met elkaar in bed duiken. Want dat is uiteindelijk de bedoeling van de hele avond. "De seks is goed, maar we kunnen niet praten". Yeah right.

Ik praat graag. Ik ben echter geen babbelkous. Ik praat niet om de leegtes te vullen. Nee, ik praat omdat ik dingen met iemand wil delen. Ik praat ook niet met iedereen. Dat maakt van mij een asociaal wezen. Maar ik heb geen zin om mijn energie te steken in mensen die enkel maar praten uit verveling.

En toch is het moeilijk om met mij te communiceren. Ik praat graan in raadsels. Ik leg serieuze dingen graag uit aan de hand van verhaaltjes. Ik ben sarcastisch. Ik ben ingewikkeld en vooral ik spring van de hak op te tak. En toch vraag ik me af wie ooit mijn hersenkronkels kan ontwarren. Wie ooit met mij kan praten alsof hij mij al jaren kent. Wie orde weet te scheppen in de ingebeelde chaos in mijn hoofd. Want wanneer je mij eenmaal kent, ben ik best eenvoudig.

Maar wie neemt de tijd, de moeite om met mij te ontwarren en uiteindelijk met mij te communiceren? Wie neemt een stuk papier en zegt me wat hij wil zeggen.

Ik zal je wel terugschrijven.

Ooit.
Als ik begrepen heb wat je wou zeggen.