zondag 28 maart 2010

De woorden

En toen zei hij het. Ik wachtte er al maanden op, maar uiteindelijk kreeg ik de betoverende woorden te horen. Hij was gerust niet de eerste die deze woorden al had uitsproken. Verscheidene hadden hem dit al voorgedaan. Maar elke keer blijft het anders. Maar om één of andere reden had hij wat meer tijd nodig dan de anderen. Maanden zijn er aan voorafgegaan. Het betreffende moment was daarom nog opwinderder. Specialer. Leuker.

Al had ik jammer genoeg het moment niet zien aankomen. Want daar zijn ze goed in, de mannen. Op dat gebied zijn ze onvoorspelbaar. Wij vrouwen zijn op dat gebied dom. We kunnen niets verzwijgen. We kunnen geen geheimen voor onszelf houden. We willen alles delen. Zelfs gevoelens. Mannen kunnen dat wel. Op dat gebied zijn het Spartanen. Koel. Koud én emotieloos.

Hij sprak de woorden wat verlegen uit. Alsof hij ze voor de eerste keer tegen een vrouw zei. Zijn ogen glinsterden terwijl hij mij aankeek. Zijn handen betastten mijn lichaam alsof hij mij voor de eerste keer naakt zag. "Wat ben je sexy", ging er aan vooraf.

Zijn naakte lichaam drukte dichter tegen dat van mij aan. Ik hoorde zijn hart lichtjes versnellen. Zijn ogen begonnen te blinken. Zijn handen werden actiever. Hij begon mij overal te betasten. Van mijn hoofd tot de kleinste onderdelen aan mijn lichaam.

En toen zei hij het. "Ik heb zin in je". Ik keek hem aan met mijn betoverende blauw-groen-grijze ogen. Ondertussen ving ik een glimp van mezelf op in de spiegel. Mijn lange lokken waren wild verspreid over mijn naakte lichaam. Ik kroop dichter bij hem en aanschouwde voor de laatste maal zijn sexy lichaam. Hij keek me aan alsof hij een antwoord verwachtte. Zijn lippen verlangden naar mijn zoete huid.

Ik lachte geheimzinnig, draaide me om en stapte uit het bed. Ik zocht mijn kleren bijeen en kleedde mij haastig aan.

"Dat weet ik", zei ik hem. "Het zal voor de volgende keer zijn", fluisterde ik hem toe. Terwijl hij mij verward aankeek, sloot ik de rustig de deur achter mij. In de gang weergalmde mijn naam. Alimonia. Alimonia! Alimonia?

Ik keek niet meer om.

Arme jongen.
Hij weet nog niet dat er nooit een "volgende keer" zal komen.

2 opmerkingen:

Daniël zei

Alimonia,

Eigenlijk heb je gelijk, dat stuntelig gedoe als ze bij jou zijn, ze krijgen het ene woord niet voor het andere gezegd!Door de schoonheid overrompelde jongentjes. Maar ho ho , als ze bij hun vrienden, (daarna) ne keer alles in detail gaan uitleggen...ge krijgt het in geen jaar geschreven, en jij kan schrijven ...wat een uitleg dat die gasten hebben...gans uw "persoon" staat te koop! Pas op! Zo zijn er ook van die vrouwen hé...met een uitleg na de feiten. Ze posten het zelfs op hun blog! Maar alé, zolang de naam maar niet vernoemd wordt met eventueel adres erbij enz...valt het nog mee.En kan je die vrouwen eigenlijk niets ten laste leggen. ;-)

grtjs,
Daniel

Alimonia zei

@Daniël: hahaha!!!