Jaloezie

Ik barst van jaloezie en ik kan het deze keer niet onder stoelen of banken steken. Ik probeer het wel, maar in zwakke momenten neemt mijn hart jammergenoeg de bovenhand en heeft mijn hoofd over niets nog de controle.

Ik wil niet jaloers zijn. Jaloersheid is een teken van zwakte. En daarom maakt mijn jaloersheid plaats voor kwaadheid. Ik wil haar martelen. En niet op de gewone manier, maar op een gruwelijke manier. Ik wil haar folteren in de “slingerput” zoals Edgar Allan Poe dat zo goed kon omschrijven.

Ze is niet enkel mooi, maar ze is ook nog stijlvol. Ze heeft klasse. En dat heeft hij ook opgemerkt. Haar verloofde. Al 4 jaar delen ze alles met elkaar. Liefde, verdriet en jaloezie. Maar haar verloofde is er momenteel niet. Hij studeert in het buitenland. En dus loopt ze zielig en alleen rond in België. Nuja, alleen is een groot woord, want deze dame heeft aantrek.
Ook van hem.

Ook al zijn het maar vrienden.

Ik kook van woede.

En jaloezie.