Als u op een normale manier aan mij zou vragen of ik gelukkig ben, zou ik u moeten teleurstellen en simpelwel "nee" antwoorden. Nee, ik ben het niet. Ongelukkig zou ik het ook niet kunnen noemen. Het is iets tussenin. Ik heb al jaren het gevoel dat ik niet leef. Dat ik ergens op een druk kruispunt vast sta en maar niet kan overstappen. Het zijn die verdomde verkeerslichten die nooit op groen springen. En dus blijf ik maar wachten en hopen op dat ene moment wanneer er geen auto's meer op de baan zijn of dat er een paar vriendelijke auto-chauffeurs mij overlaten.
Ik wacht.
En ondertussen gebeurt er niets. Nee. Ik kijk maar naar al de passerende wagens met mensen in. Gelukkige mensen. Of zo lijkt het toch vanaf de plaats waar ik sta. En dus open ik vanaf morgen van de eerstvolgende auto die passeert de deur en stap ik in.
Ik ben klaar voor het avontuur!
Ik ben klaar voor het avontuur!
4 opmerkingen:
Alimonia,
Als het dan toch gelijk is welke auto dat je instapt, kies dan liever je droomwagen!!!
Een mooie Porche... ja ja ik weet het er zijn zoveel mooie automerken, maar kijk toch maar goed uit, voor het zelfde geld is die eerste wagen waarvan je de deuren opende er eentje met als bestuurder een oud vies jannetje...en dan?
grtjs,
Daniel
Natuurlijk stap ik niet de eerste beste auto in! Ik wacht op de eerste sportwagen. Had ik dat niet geschreven?
Een sportwagen dus. En enkel voor hun snelheid.
Dat ik snel mijn eindhalte bereik.
Met open of gesloten dak,ene welk kruispunt?
met een open dak! En dat kruispunt moet je maar zoeken anders zou het te gemakkelijk zijn ;)
Een reactie posten