Zelfmoord is een begrip dat de laatste weken mijn aandacht méér trekt dan vroeger. Boeken over zelfmoordgedachten loop ik niet meer zonder er eens in te snuffelen voorbij. Het intrigeert me enorm. Het bericht van Dietrich Hectors is me dan ook zeker niet ontgaan. Hij stapte uit het leven omdat hij aan het aan tinnitus leed (lees hier de volledige afscheidsbrief). Voor de mensen die dit niet kennen:
Ik ken (jammer genoeg) het fenomeen. Ik had er last van na het bezoeken van het concert van Blind Guardian in 2006. Ik had enkele dagen een constant gepiep in mijn oren. Het was verschrikkelijk. Ik was bang, zéér bang. Ik begon op internet te zoeken naar mijn probleem en al vrij snel vond ik "tinnitus" als antwoord. Ik was bang, maar vooral boos.
Drie dagen met dit gepiep gingen voorbij en uiteindelijk herstelde mijn oren zich opnieuw. Sindsdien bezoek ik NOOIT, maar ook NOOIT nog een concert zonder mijn oordoppen. Vroeger de bekende gele goedkope doppen, later ben ik overgeschakeld op iets duurdere. Ik moet toegeven dat het nooit (nog) hetzelfde is. Een concert meezingen is vreemd. Je hoort jezelf (en dat is in mijn geval freaky) harder dan de mensen rondom je en de muziek wordt een pak minder intens. Maar er is geen andere oplossing zolang de decibels te hoog blijven!! Liever me minder goed amuseren dan de rest van mijn leven doof te zijn!
Sinds ik in contact gekomen ben met het fenomeen tinnitus, probeer ik iedereen hiervan op de hoogte te brengen. Ik heb gele oordoppen als reserve in mijn portefeuille gestoken. Voor het geval ik mijn zou vergeten of mijn vriendinnen er nodig zouden hebben.
Langs deze weg wil ik dan ook zeggen: bescherm uw oren, altijd en overal!
Tinnitus, oorsuizen of fantoomgeluid is het horen van sis-, fluit-, brom- of pieptonen in één of beide oren. Het waargenomen geluid kan zo luid zijn dat het horen wordt belemmerd.
Ik ken (jammer genoeg) het fenomeen. Ik had er last van na het bezoeken van het concert van Blind Guardian in 2006. Ik had enkele dagen een constant gepiep in mijn oren. Het was verschrikkelijk. Ik was bang, zéér bang. Ik begon op internet te zoeken naar mijn probleem en al vrij snel vond ik "tinnitus" als antwoord. Ik was bang, maar vooral boos.
"Waarom heeft niemand mij hier ooit voor gewaarschuwd?"
Drie dagen met dit gepiep gingen voorbij en uiteindelijk herstelde mijn oren zich opnieuw. Sindsdien bezoek ik NOOIT, maar ook NOOIT nog een concert zonder mijn oordoppen. Vroeger de bekende gele goedkope doppen, later ben ik overgeschakeld op iets duurdere. Ik moet toegeven dat het nooit (nog) hetzelfde is. Een concert meezingen is vreemd. Je hoort jezelf (en dat is in mijn geval freaky) harder dan de mensen rondom je en de muziek wordt een pak minder intens. Maar er is geen andere oplossing zolang de decibels te hoog blijven!! Liever me minder goed amuseren dan de rest van mijn leven doof te zijn!
Sinds ik in contact gekomen ben met het fenomeen tinnitus, probeer ik iedereen hiervan op de hoogte te brengen. Ik heb gele oordoppen als reserve in mijn portefeuille gestoken. Voor het geval ik mijn zou vergeten of mijn vriendinnen er nodig zouden hebben.
Langs deze weg wil ik dan ook zeggen: bescherm uw oren, altijd en overal!
2 opmerkingen:
Compleet akkoord. Zelf heb ik ook (lichte) tinnitus, en ik probeer echt wel om het te vermijden dat het erger wordt.
Die kerel die zelfmoord pleegde had echter niet alleen tinnitus, maar nog een andere gehoorstoornis ook. Tinnitus is enkel het horen van geluiden die er niet zijn (de oorsuizingen/gepiep), daarnaast had hij nog een zware overgevoeligheid aan lawaai door die oorbeschadiging zodat zelfs typen op een toetsenbord hem pijn deed in het hoofd. De naam van die tweede aandoening ben ik ff kwijt.
@soeverein: dank voor je reactie. Ben blij dat je mijn blog nog volgt! Ik weet wel dat hij niet alleen tinnitus had, maar ik ga hier ook niet als een dokter alles uitleggen (dat kan ik trouwens niet, hehe). Het andere noemt trouwens Hyperacusis, wat volgens mij nog erger is...
Een reactie posten