Vijf

Met vijf zijn ze. 5 mannen op mijn werk die op één of andere manier interesse in mij tonen. De ene vertelt me spontaan via een intern chatprogramma wat voor een knappe verschijning ik wel niet ben. De andere laat via een collega weten dat hij graag naar me zit te kijken door het raam (wat hij dan ook effectief constant deed). De derde spreekt mijn bazin aan en vraagt haar uit over mij. En dan heb ik nog niet verteld hoe de andere 2 hun interesse in mij laten blijken.

Ik begrijp het niet. Ik ben niet de lelijkste jongedame op mijn werk, maar ook niet de knapste. Ik ben gemiddeld en naargelang mijn outfit bevind ik mij net boven of onder de lijn van gemiddeld. Waarom zouden ze interesse in mij hebben? Ik ben trouwens niet van de gemakkelijkste. Ik ben eigenzinnig, koppig, eerder agressief dan assertief, vervelend én gierig. Maar ik ben vers vlees en elk mens houdt wel van iets nieuws zekers? Eén voor één beweren ze dat ze "timide" zijn. Ze zijn verlegen. Nu, je kan me veel wijsmaken maar dat ze verlegen zijn maak je mij niet wijs!

"I have been watching you
not waiting for the right moment to make the first move
do you want to know
why i keep avoiding your eyes
and why i am running away?"

Riverside - Conceiving you

5 is een leuk getal. Het stelt symbolisch de aantal maanden voor van hoe lang ik er al werk. Ergens streelt het ook mijn ego. Iedereen krijgt graag aandacht op één of andere reden. Maar toch doet de aandacht mij weinig. Het bezorgt me geen happy feeling. Ik blijf er neutraal bij. In een ver verleden zou al die aandacht mij doen zweven hebben. Maar het is wrong timing. Mijn heel leven staat in teken van hem. En daar krijg ik juist geen teken "van interesse voor mij" van. Of ik vang de signalen toch niet op. Hij is trouwens écht timide. Mij aankijken durft hij amper en gebeurt dan ook via andere manieren.

Maar niet getreurd. Binnenkort is het augustus. Waar blijft nummer 6?