Wat is dat tegenwoordig toch met die verschrikkelijk slechte films? Ik noem maar wat op: Julie & Julia & , Cirque du Freak: The Vampire's Assistant, The Young Victoria, Jennifer's Body,... En "verschrikkelijk" is dan nog zacht uitgesproken. De films zijn één voor één rommelfilms en totaal niet de moeite om te gaan zien. Ligt het misschien aan mij? Ga ik de laatste tijd te veel naar de film en ben ik daardoor kieskeuriger geworden? Geen idee!
Ik ben dan nog beleefd en blijf 2 uur lang op mijn stoel zitten. Braaf. Ik val niemand lastig. Ik begin niet te praten of overdreven hevig te eten waardoor ik de helft van de zaal zou storen. Nee, ik blijk elke minuut "wachten" op een ommekeer in de film. "Je weet nooit" denk ik. Maar het komt nooit. De films blijven slecht. De acteerprestatie blijven op een laag niveau en over de inhoud zullen we het niet hebben want die is er meestal niet.
Het is triestig, erg triestig. Miljarden euro's worden er in die verschrikkelijk slechte films gestoken en dan trekt het op geen bal! De opbrengsten zijn voor een regisseur die ze eigenlijk zouden moeten "ontslaan", maar zo gaat dat niet in het wereldje. De acteurs en actrices denken dat ze "het" zijn omdat ze in een film spelen, maar geloof me vrij, ze zijn geen frank (euro) méér waard dan ons, normale werkende mensen!
En mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierige wezens en vergeten snel hoe slecht een film wel niet was. En zoals ik al eerder heb vermeld: de meeste mensen kunnen niet voor zijn eigen denken. En dus blijven deze films bestaan. En blijft er een publiek voor deze slechte films bestaan.
Maar geen nood. Gelukkig bestaan er mensen zoals ik. Overdreven kritisch en toch altijd aanwezig.
Want ja, ik behoor ook tot het publiek. In sommige gevallen zelfs het slapend publiek. Maar beter een publiek dan geen. Toch?
Ik ben dan nog beleefd en blijf 2 uur lang op mijn stoel zitten. Braaf. Ik val niemand lastig. Ik begin niet te praten of overdreven hevig te eten waardoor ik de helft van de zaal zou storen. Nee, ik blijk elke minuut "wachten" op een ommekeer in de film. "Je weet nooit" denk ik. Maar het komt nooit. De films blijven slecht. De acteerprestatie blijven op een laag niveau en over de inhoud zullen we het niet hebben want die is er meestal niet.
Het is triestig, erg triestig. Miljarden euro's worden er in die verschrikkelijk slechte films gestoken en dan trekt het op geen bal! De opbrengsten zijn voor een regisseur die ze eigenlijk zouden moeten "ontslaan", maar zo gaat dat niet in het wereldje. De acteurs en actrices denken dat ze "het" zijn omdat ze in een film spelen, maar geloof me vrij, ze zijn geen frank (euro) méér waard dan ons, normale werkende mensen!
En mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierige wezens en vergeten snel hoe slecht een film wel niet was. En zoals ik al eerder heb vermeld: de meeste mensen kunnen niet voor zijn eigen denken. En dus blijven deze films bestaan. En blijft er een publiek voor deze slechte films bestaan.
Maar geen nood. Gelukkig bestaan er mensen zoals ik. Overdreven kritisch en toch altijd aanwezig.
Want ja, ik behoor ook tot het publiek. In sommige gevallen zelfs het slapend publiek. Maar beter een publiek dan geen. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten