Ik heb ze nog. Mijn borsten. Maar mijn gewicht is gedaald met 6 kg op een paar weken tijd. (BMI = 19) En dat allemaal volgens mijn zelf uitgevonden dieet: het "stress" dieet. Verliefheid brengt blijbaar voor mij méér stress mee dan te gaan solliciteren. Ik zie er magertjes uit. Ik verschiet van het beeld in de spiegel. Dit ben ik niet. Je kan mijn ribben tellen. Eén tik en ik val uit elkaar.
Ik zie er niet alleen broos uit, ik ben het ook. Ik heb niet veel nodig om in huilen uit te barsten. Maar ik houd me sterk, zéér sterk. Op het eerste gezicht is er aan mij niets aan te merken. "Je bent zo rustig, Alimonia. Je bent verandert in goede zin!", merkte mijn bazin op tijdens mijn evaluatie. Kan allemaal best zijn, dacht ik bij mezelf, maar vanbinnen zit ik mezelf op te vreten.
Buiten gewichtsverlies lijd ik nu aan stekende pijn in mijn buik en barstende, maar dan ook echt barstende hoofdpijn! Op aanraden van mijn ouders bezocht ik een dokter. "Stress" was het antwoord. "Neem een pilletje, pilletje niet werken, jij terugkomen na paar dagen. En jij vandaag eten eh! moet jij eten". Ja, het was een buitenlandse dokter. Ik heb niets tegen vreemdelingen, maar zou ze mij nu echt wel verstaan hebben? Je moet rusten, zei ze mij. Veel rusten.
Ik heb volgende week vakantie. Zou me dat eigenlijk wel deugd doen of mij alleen nog meer stress bezorgen, want ik ga graag werken. Om hem te zien, ook al moet ik hem niet meer.
Ik zie er niet alleen broos uit, ik ben het ook. Ik heb niet veel nodig om in huilen uit te barsten. Maar ik houd me sterk, zéér sterk. Op het eerste gezicht is er aan mij niets aan te merken. "Je bent zo rustig, Alimonia. Je bent verandert in goede zin!", merkte mijn bazin op tijdens mijn evaluatie. Kan allemaal best zijn, dacht ik bij mezelf, maar vanbinnen zit ik mezelf op te vreten.
"Er bestaan geen medicijnen
Die de stilte doen verdwijnen"
Stef Bos & Bob Savenberg - Breek de stilte
Die de stilte doen verdwijnen"
Stef Bos & Bob Savenberg - Breek de stilte
Buiten gewichtsverlies lijd ik nu aan stekende pijn in mijn buik en barstende, maar dan ook echt barstende hoofdpijn! Op aanraden van mijn ouders bezocht ik een dokter. "Stress" was het antwoord. "Neem een pilletje, pilletje niet werken, jij terugkomen na paar dagen. En jij vandaag eten eh! moet jij eten". Ja, het was een buitenlandse dokter. Ik heb niets tegen vreemdelingen, maar zou ze mij nu echt wel verstaan hebben? Je moet rusten, zei ze mij. Veel rusten.
Ik heb volgende week vakantie. Zou me dat eigenlijk wel deugd doen of mij alleen nog meer stress bezorgen, want ik ga graag werken. Om hem te zien, ook al moet ik hem niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten